Σήμερα θα μιλήσουμε για μπάλα, γήπεδα και συνδεσμιακά μπάχαλα. Αυτή είναι μια ανοιχτή επιστολή προς τους Έλληνες χούλιγκαν:
Είσαι απ’ αυτούς που κυνηγούν βαζέλια, γαυράκια, χανουμάκια, παόκια, γριούλες, σκουλήκια κλπ; Τότε κάτσε και άκου μπας και αντιληφθείς το θέατρο στο οποίο τόσα χρόνια συμμετέχεις. Μπας και πάρεις επιτέλους χαμπάρι ότι τρως τα χρόνια σου διακινδυνεύοντας την σωματική σου ακεραιότητα και ελευθερία για τους λάθος λόγους και τους λάθος ανθρώπους. Για τα ίδια αφεντικά που σε έφεραν στο κατάντημα του να πρέπει να δουλεύεις δέκα ώρες την ημέρα, έξι μέρες την εβδομάδα για εξακόσια ευρώ. Για να μην μπορείς να έχεις ούτε τα απολύτως απαραίτητα. Αξιοπρεπή διαβίωση, ένα δικό σου σπίτι και μια γυναίκα για να κάνεις παιδιά.
Τώρα φυσικά ξέρω τι θα μου πεις, αν είσαι απ’ τους χωμένους:
–«Η ομάδα είναι ιδέα, γαμώ τους προέδρους» κλπ κλπ.
Ενδιαφέρουσα άποψη, δεν λέω, αλλά δεν γνωρίζω πολλές βαθυστόχαστες ιδέες να γεννήθηκαν από ναρκωτικά, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τράπεζες, στοιχηματικές εταιρείες και πληρωμένους οπαδούς. Ιδέα είναι ο αθλητισμός, ο υγιής τρόπος ζωής, το αρχαίο: «νους υγιής εν σώματι υγιή». Αυτό ναι είναι μια σαφής και σπουδαία ιδέα μέσω της οποίας καλυτερεύει η ζωή του ανθρώπου που την εφαρμόζει. Με την δική σου «ιδέα» της ομάδας ποιος ακριβώς ωφελείται; Ποιος κερδίζει ξανά και ξανά εις βάρος της δικής σου τσέπης και των δικών σου αγώνων;
Όσο εσύ κερδίζεις το γόητρο της τοπικής κυριαρχίας, αυτοί κερδίζουν εκατομμύρια και χρήσιμους ηλίθιους για το τσίρκο της Δημοκρατίας τους.
Ποιοι είναι αυτοί; Θα δεις παρακάτω:
Αναρωτήθηκες μήπως ποτέ γιατί δεν διώκεται ο χουλιγκανισμός σου; Γιατί πάντα οι συλλήψεις σας, ως δια μαγείας, μετατρέπονται σε απλές προσαγωγές και τα κακουργήματα σε πλημμελήματα; Θα μου πεις: «μα είναι τόσα αδέρφια στα κελιά». Ναι το γνωρίζω, αλλά τι έκαναν τα αδέρφια αυτά για να βρεθούν εκεί; Μπήκαν μέσα για την ομάδα ή για ναρκωτικά και ληστείες; Τους έπιασαν με καπνογόνα ή με ολόκληρα οπλοστάσια στα σπίτια τους; Και εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν μπήκαν άδικα μέσα κάποιοι, πόσες χιλιάδες δεν έχουν συλληφθεί ποτέ και πόσες δεκάδες έχουν από τρία και τέσσερα δικαστήρια από σκηνικά με μολότοφ και μαχαιρώματα τα οποία πάντα καταλήγουν σε αστείες ποινές και γέλια στην δικαστική αίθουσα; Ξέρω τι θα πεις: «φοβούνται τον πρόεδρο… ο πρόεδρος μας φτιάχνει… οι δικαστές είναι δικοί μας» κλπ… Ωραίο και ρομαντικό το παραμυθάκι που έχεις φτιάξει, αλλά θα μπορούσες να κάνεις ένα διάλειμμα για τσιγάρο και να δεις τι άλλο συμβαίνει γύρω σου, όσο εσύ και οι προεδρικές σου «πλάτες» μάχεστε για την «ιδέα».
Όσο εσύ, λοιπόν, πας και καις συνδέσμους ή κάνεις πεσίματα μέρα μεσημέρι και μετά τα ανεβάζεις στο facebook, ταγκάροντας συγγενείς και φίλους σπάζοντας πλάκα χωρίς καμία επίπτωση, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που για μια και μόνο ανάρτηση στην οποία γράφουν για τα κακώς κείμενα της Πατρίδας μας -για την εισβολή των ξένων, για το ξεπούλημα της γης μας ή για τις παρελάσεις των γκέι πχ- τρέχουν στα τμήματα να δώσουν εξηγήσεις. Κάποιοι άλλοι που επειδή τόλμησαν να σηκώσουν την ελληνική σημαία στα μούτρα των ΜΑΤ κατέληξαν σε κελιά με τρεις σελίδες κακουργήματα. Μήπως θυμάσαι πόσες πέτρες και μολότοφ πέταξες εσύ στα ΜΑΤ και μετά πήγες για μπύρες και σουβλάκια; Πόσες φωτογραφίες και βίντεο ανέβασες από μπάχαλα και φέρμες που έκανες απ’ το επώνυμο σου προφίλ στο facebook και κανείς δεν σου χτύπησε ποτέ την πόρτα;
Τώρα θα μου πεις ότι: «η μπάλα και η πολιτική είναι διαφορετικά πράγματα». Ότι: «με την κυβέρνηση δεν παίζεις». Άρα είσαι εκ του ασφαλούς «νταής». Δεν έχεις καταλάβει ακόμα πως ο χουλιγκανισμός σου συντηρείται από αυτό το σύστημα γιατί θέλει να είσαι μια βαλβίδα εκτόνωσης; Ένας χώρος όπου θα ξεσπάει η νεολαία χωρίς να βλέπει τι γίνεται γύρω της;
Θα μου πεις: «εγώ δεν έχω θέμα με τους ξένους, εγώ δεν είμαι ρατσιστής» γι’ αυτό και έχεις μια ομάδα με 11 ξένους και 3 Έλληνες στον πάγκο. Άρα μην κλαις που ο παιχταράς γιος σου δεν βρίσκει θέση στην ομάδα. Να φρόντιζες να τον έκανες με Βραζιλιάνα! Ούτε να σπάζεσαι που οι «χρυσές» μεταγραφές σου δεν παίζουν πια για τη φανέλα, αλλά μόνο για τα φράγκα. Να φρόντιζες να απαιτούσες απ’ την προεδράρα σου Έλληνες παίκτες και όχι τρικολόρο. Αλλά κάτσε, ξανασκέψου το αυτό, παίζει να σε πουν ρατσιστή αν το κάνεις. Δεν είναι καλή ιδέα.
Τώρα αναλογίσου κάτι άλλο:
Γιατί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός είναι στο περιθώριο και στην απαξίωση; Γιατί οι «εραστές» του αθλητισμού, οι ερασιτέχνες, δεν ενισχύονται από την πολιτεία; Γιατί όποια τέτοια ομάδα αποκτήσει δυναμική, οι μεγάλες Α.Ε. ΠΑΕ τρέχουν να την απορροφήσουν, χαρακτηρίζοντας την «ακαδημία»; Μήπως γιατί εκεί δεν υπάρχει η ιδιοτέλεια; Μήπως γιατί εκεί ο οπαδός απλά θα παρακολουθήσει δύο ομάδες να αγωνίζονται μόνο για την νίκη και όχι για τα εκατομμύρια της νίκης ή της ισοπαλίας, για να μην πω, ακόμα και της ήττας; Μήπως γιατί εκεί κυριαρχεί το «ευ αγωνίζεσθαι» και όχι η πουστιά και ο οπαδός αναγνωρίζει την αγνή προσπάθεια των αθλητών, μιας και η ανταμοιβή τους θα είναι μια πορτοκαλάδα στο ημίχρονο ή το πολύ τα οδοιπορικά των αθλητών;
Ότι κι αν κάνεις, όμως, δεν θέλω να μου πεις ότι η κερκίδα της αγαπημένης σου ομάδας δεν έχει πια «ζωή». Οτι οι νέοι είναι φλώροι. Θα με αναγκάσεις να σου θυμήσου πως η προεδράρα σου ελέγχει τα ΜΜΕ και ειλικρινά δεν θέλω να σου χαλάσω το όνειρο. Η άγνοια, όπως λένε, είναι ευτυχία. Και ξέρω πως η δική σου προεδράρα δεν έχει την κακιά εφημερίδα που προμοτάρει τους γκέι. Ξέρω ότι ανοίγοντας τα καθεστωτικά κανάλια, όπως και οποιαδήποτε μεγάλη φυλλάδα, βλέπεις δημοσιογράφους και πανελίστες που δεν είναι πούστρες ή βίζιτες του τάλιρου, αλλά σοβαροί αναλυτές της επικαιρότητας. Που μιλούν για πατρίδα, αξίες και ιδανικά και που θέλουν μια δυνατή και στιβαρή νεολαία. Και προπάντων ξύπνια μακριά από καταχρήσεις. Μακριά από μπουζούκια, τσιγάρα και τζόγο (ναι καταχρήσεις δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά…).
Ξέρω, λοιπόν, τα μίντια της δικιά σου προεδράρας δεν κάνουν τίποτα απ’ αυτά και πως μόνο των αλλονών φταίνε. Φταίει ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου που προμοτάρει την κυβέρνηση, όχι το MEGA του Μαρινάκη ή το Έθνος του Σαββίδη, αυτά είναι αντικαθεστωτικά, ως γνωστόν! Έχεις ένα επιχείρημα εδώ, δεν λέω. Μη μου πεις τώρα πως τα ίδια ΜΜΕ, πριν λίγο καιρό, προμοτάριζαν αντί της ΝΔ, τον Τσίπρα και ακόμα πιο πριν τον ΓΑΠ και το μνημόνιο. Όχι, όχι, κάποιο λάθος έχουμε κάνει στον συλλογισμό μας. Κάτσε να το πάρουμε απ’ την αρχή.
Εσύ γουστάρεις μπάλα, σωστά; Σωστά. Για κάποιο λόγο όμως δεν αθλείσαι, ούτε κάνεις διατροφή. Καπνίζεις και είσαι απλά θεατής του αθλητισμού, όχι αθλητής. Άρα κάτι μου λέει ότι δεν σ’ αρέσει στ’ αλήθεια ο αθλητισμός, απλά ψάχνεις κάπου να ξεδώσεις, σωστά; Σωστά. Για να ξεδώσεις, λοιπόν, πας γήπεδο ή αν δεν είσαι απ’ αυτούς, παρακολουθείς απ’ την καφετέρια με τα φιλαράκια. Που είναι το κακό σε αυτό θα μου πεις; Πουθενά, μαζί σου. Όσο εσύ, όμως, απολαμβάνεις την ομάδα, τι άλλο συμβαίνει παράλληλα; Μήπως ο Αφρικανός «παιχταράς» σου φοράει μια φανέλα με ένα τεράστιο λογότυπο μιας στοιχηματικής ή μιας τράπεζας; Μάλλον ναι. Είναι η ίδια τράπεζα που θα σου πάρει το σπίτι και η ίδια η στοιχηματική χάρην της οποίας δεν θα έχεις αύριο να πληρώσεις το νοίκι επειδή νόμιζες ότι θα σου δώσει φράγκα με τις μεγάλες αποδόσεις που σου πλάσαρε. Αύριο θα μείνεις στο δρόμο επειδή έπαιξες όλο σου το μεροκάματο στην μεγάλη «ευκαιρία» που «γαμώ την τύχη σου» στραβωσε στο ’90! Αχ αυτό το στημένο πέναλτι… Ο πρόεδρος της άλλης ομάδας φταίει, το ξέρω. Ο δικός σου δεν κάνει τέτοια. Έχεις δίκιο. Συνέχισε να βλέπεις!
Τι άλλο βλέπεις; Βλέπεις διαφημίσεις με αμαξάρες. Πως να τις πάρεις, όμως; Δεν βγαίνεις, το ξέρω. Έφυγε ο μισθός στο στοίχημα. Χρωστάς και δύο νοίκια στην σπιτονοικοκυρά. Ας το για του χρόνου, δεν πειράζει.
Βλέπεις διαφημίσεις με μπύρες, αναψυκτικά και πατατάκια. Εγώ πεινάω ήδη, εσύ; Τάισε την αγάπη σου για τον αθλητισμό με λίγο αλάτι και κριθάρι. Και το βράδυ μια πίτσα για να γουστάρουμε. Τη ψυχή έχει μια πίτσα; Από Δευτέρα θα φάμε σαλάτα για βράδυ!
Άκου τώρα τι παίζει: Όσο εσύ δουλεύεις 10 ώρες τη μέρα για 25 ευρώ, ξοδεύοντας ότι έχεις και δεν έχεις για ένα διαρκείας, για την συνδρομή σου στον σύνδεσμο, την νέα φανέλα και το «χρυσό» κουπόνι, ένα ωραίο συστηματάκι που λέγεται Καπιταλισμός πλουτίζει ολοένα και περισσότερο. Το συστηματάκι αυτό έχει γκολκίπερ την προεδράρα σου, αμυντικό τα ΜΑΤ, κέντρο τα φασφουντάδικα, εξτρέμ τα προπατζίδικα, σέντερ φορ τις τράπεζες, προπονητή τον πρωθυπουργό σου και κλακαδόρο εσένα!
Όσο εσύ δουλεύεις μέρα νύχτα για φραγκοδίφραγκα, τα ινδάλματα σου κάνουν χαβαλέ στο γήπεδο -αντί να παίζουν για την φανέλα, όπως θες- για εκατομμύρια που βγαίνουν απ’ το δικό σου εισιτήριο, μπέργκερ και συνδρομή στην δορυφορική. Όσο εσύ πίνεις, καπνίζεις και τρως, αυτοί ομορφαίνουν. Όσο εσύ πεθαίνεις στα 50 απ’ τον καρκίνο που έβαλες απ’ το άγχος, το καυσαέριο και την μουτζούρα της δουλειάς, εκείνοι ζουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Και «αυτοί» είναι οι προεδράρες σου, οι εφοπλιστές σου, οι τραπεζίτες σου και οι πολιτευτές σου. Τους οποίους εσύ ταΐζεις και εσύ ψηφίζεις!
Μέσα σε αυτό το ωραίο συστηματάκι που έχτισες και χτίζεις καθημερινά, ποιούς αναγνωρίζεις ως κυριότερους σου εχθρούς; Μήπως αυτούς που προανέφερα; Φυσικά και όχι. Εχθρός σου είναι ο γαύρος, ο βάζελος, ο μπαοκτζής και η χανούμισσα. Με αυτούς τα βάζεις και αυτούς κυνηγάς. Αυτούς καις και αυτούς μαχαιρώνεις. Αυτούς που μπορεί να είναι ακόμα και σόι σου, ξαδέρφια σου, συμμαθητές ή συντοπίτες σου.
Μέσα στη νύχτα, όμως, δεν είδες ότι κάπου εκεί μέσ’ τα στενά τα μεγάλα σου «κεφάλια», αυτά που σε στέλνουν στα πεσίματα, κάνουν βέρια με τα αντίπαλα «κεφάλια»… Φύγε από εκεί, μην κοιτάς. Μια τυχαία συνάντηση ήταν, κάποιοι άλλοι που τους έμοιαζαν ήταν. Φύγε από εκεί. Μην μπαίνεις σε σκέψεις, μην αμφισβητείς!
Θα σου πω τώρα ένα μυστικό. Αν έφτασες ως εδώ, αξίζεις να το μάθεις:
Το συστηματάκι αυτό του Καπιταλισμού που εκπροσωπείται στα μάτια σου από ένα άλλο συστηματάκι που λέγεται κοινοβουλευτική δημοκρατία ή σκέτο Δημοκρατία, θέλει ένα και μόνο πράγμα: να είναι ο λαός διαιρεμένος ώστε ο ένας να πολεμάει τον άλλον και εκείνη να δρα ανεξέλεγκτη. Να περνάει τα μέτρα και τους νόμους της χωρίς αντίσταση όσο εσύ κυνηγάς τον γείτονα σου. Όσο εσύ τους χρηματοδοτείς και τους χειροκροτείς ενώ αυτοί σε κλέβουν και σε πωλούν σε ξένους. Όσο εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις πως τα κόμματα έχουν διαφορές μεταξύ τους και πως υπάρχουν πολιτικοί που νοιάζονται για σένα.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά χλευάζεις και τους λίγους τρελούς, όπως τους λες, που τρέχουν στο Σύνταγμα καταμεσήμερο για ένα νομοσχέδιο. Αυτό το νομοσχέδιο είναι, όμως αδερφέ, που έβαλε σε πλειστηριασμό την πρώτη σου κατοικία, που σε έβαλε να πληρώνεις χαράτσι στο ΔΝΤ, που πούλησε την Μακεδονία και που έφερε χιλιάδες ξένους στην γειτονιά σου για να σου πάρουν από το κουμάντο του συνδέσμου σου, μέχρι την δουλειά απ’ το χωράφι σου, τα κλειδιά απ’ το σπίτι σου και το πορτοφόλι απ’ την τσέπη σου. Αυτοί οι ίδιοι είναι που αύριο θα «πάρουν» και την κόρη σου.
Μην ξενίζεις, απλά αποδέξου το. Έρχεται! Ή μήπως έχει ήδη έρθει; Δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις;
Μήπως το αφεντικό σου στη δουλειά είναι Αλβανός; Μήπως ο συνάδελφος σου στο βενζινάδικο είναι Πακιστανός; Ή μήπως η κόρη σου τραβιέται με έναν κάπως «μελαμψό» που σου είπε ότι είναι απ’ την Καβάλα αλλά δεν είσαι και τόσο σίγουρος γι’ αυτό; Εγώ δεν ξέρω, εσύ αποφασίζεις.
Το μόνο που ξέρω εγώ είναι πως πιστεύω σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό. Σε μια Ελλάδα που κατοικούν μόνο Έλληνες, οι οποίοι, σαν μια γροθιά μάχονται για τις δικές τους ζωές και κανενός άλλου. Που η εργασία τους ανταμείβεται όπως πρέπει και που κανένας πλούσιος δεν τους εκμεταλλεύεται για ένα κομμάτι ψωμί. Όπου κανένας μπάτσος δεν τους χτυπάει και κανένας Τούρκος δεν τολμάει να τους κουνήσει το δάχτυλο. Που έχει άντρες και γυναίκες με αρχίδια, όχι στράκια, πουτάνες και ζάκια. Αυτά και άλλα πολλά πιστεύω εγώ που είμαι ένας «Φασίστας». Αφήνω, όμως, τον τελευταίο λόγο σε σένα. Εσύ σε τι πιστεύεις;
Αλέξανδρος Τζούλιος
Resist to Exist 