Τις σημαίες τις «παίρνει ο αέρας». Αεροπλάνα-ελικόπτερα πέφτουν. Στρατιώτες μας σαπίζουν σε εχθρικά κελιά. Η Μακεδονία πουλιέται. Η Θράκη χαρίζεται. Η Β. Ήπειρος ξεχνιέται. Και η Κύπρος «κείται μακράν»…
Σου δηλητηριάζουν την Παιδεία. Σου διαλύουν την οικογένεια. Σου γκρεμίζουν την Πίστη. Σε διχάζουν και σε γεμίζουν ενοχές με την οικουμενική κοινωνικοπολιτική τους. Σου προβάλλουν λάθος πρότυπα, λάθος αντιλήψεις, λάθος βάσεις. Λάθος όλα.
Οι λαθραίοι απλώθηκαν σαν πανούκλα πάνω στο χώμα σου. Απέκτησαν προνόμια πιο πολλά από σένα και απ’ τα παιδιά των παιδιών σου. Αυτά θα είναι μειοψηφία. Και γι’ αυτά κανείς δεν διαθέτει πόρους, κονδύλια, προνόμια. Τα χάνουμε μαζί με την ταυτότητά μας. Μαζί με τις παραδόσεις μας, τα ήθη μας και τις τοπικές μας συνήθειες.
Τα παιδιά σου τα έδιωξαν. Τα αγέννητα εγγόνια σου τα καταδίκασαν. Το σπίτι σου δεν σου ανήκει πια. Ούτε ο ιδρώτας, ούτε το αίμα των γονιών σου. Τίποτα δεν σου ανήκει. Τα επένδυσαν στα θησαυροφυλάκια τους. Και εσύ; Τι νομίζεις; Ότι ζεις στην εποχή των φιλελεύθερων αντιλήψεων, αφήνοντας πίσω τις παρωχημένες προκαταλήψεις; Ή μήπως ότι προέχει η ελεύθερη λειτουργία του μηχανισμού τιμών της ανοικτής αγοράς, η ελεύθερη επιχειρηματικότητα, ο ελεύθερος ανταγωνισμός και ένα ισχυρό και άτεγκτο «Κράτος Δικαίου»; Λάθος. Η Δημοκρατία έχει αποτύχει. Κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά και πολιτικά. Κι αυτό γιατί δεν προωθεί κανένα αγαθό προς όφελος του λαού. Ενδυναμώνει τον κομματισμό και ενισχύει ρουσφέτια για έναν βαθύ κρατισμό. Ένα οικονομικό σύστημα σου επέβαλαν μέσα από τις νεοφιλελεύθερες ιδεολογίες τους: το οικονομικό σύστημα, όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και οι υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο στόχο το κέρδος. Σε ένα άκρως καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις ανήκεις. Αυτό που επιβάλλει την οικουμενικότητα σε όλες τις ανθρώπινες αξίες.
Παντού κουφάρια, παντού συντρίμμια, παντού στάχτες. Αυτοί που σ’ το προκάλεσαν, είναι αυτοί που στέκουν από πάνω σου και καγχάζουν χαμογελαστοί. Το τέλος όμως δεν είναι αυτό. Αυτό είναι μόνον η αρχή. Οι πράξεις τους φέρνουν απλώς πιο κοντά την ώρα της δικής μας στιγμής κι εμείς θα φέρουμε την ετυμηγορία της καταδίκης που το πεπρωμένο εξέδωσε για την κοινωνία τους. Σύντομα η απόφαση για όλους τους θα ανακοινωθεί απ’ τα χείλη του μεγάλου Άχρονου Τιμωρού και το θείο θέλημα της Νέμεσης θα σκορπίσει παντού στον αέρα την τέφρα των σπονδών στην αρχέγονη φυλετική μας δικαιοσύνη, αναμειγνύοντας το λυκαυγές με τον επιθανάτιο ρόγχο μίας θνήσκουσας κοινωνίας … Δεν τους καταδικάσαμε εμείς, τους καταδίκασαν οι Νεκροί. Δεν τους καταδικάσαμε εμείς, τους καταδίκασαν οι Αγέννητοι.
Β. Ξ.
Resist to Exist 